Het ‘nieuwe’ is er nu wel een beetje vanaf. En hoe denk ik dan over de meest recente creatie van Mark Knopfler?
Vooraf waren mijn verwachtingen niet zo hoog gespannen. Een beetje ingegeven door de voorgangers, zoals Tracker en Privateering. En dan…na een lange stilte komen eindelijk de eerste nummers beschikbaar. Eerste indrukken zijn verfrissend, iets anders en toch herkenbaar. De eerste weken heb ik het album diverse keren (metname in de auto) beluisterd. Zoals vroeger met nieuw speelgoed….daar speel je veel mee en het is beter en mooier dan alles wat je al had.
Mijn indruk bleef in die periode verfrissend, beetje anders en toch ook een beetje hetzelfde. Maar na een maand of twee maakte de CD in de auto toch weer plaats voor andere muziek. De CD is op de werkkamer terecht gekomen, en daar ligt ie nog steeds. Heb ik er sinds die tijd nog naar geluisterd? Incidenteel naar wat nummers op Spotify. Maar al gauw merkte ik dat ik nummers niet helemaal ‘afluisterde’. Als ik ‘m nu opzet dan kan het mij niet helemaal meer bekoren. Is het album dan slecht? Nee. Eigenlijk kun je er niets op aan te merken hebben. Veel oog voor detail, goed opgenomen. Zeer goede musici. Je hoort een muzikant die na vele decennia nog steeds met liefde muziek maakt. Iemand die zich niets van de boze commerciële buitenwereld aantrekt. En dat siert Knopfler. Maar het blinkt in mijn optiek nergens in uit. Spannend is het allemaal niet, voorspelbaar en braaf. Een echt hoogtepunt kan ik op het album niet aanwijzen. Zoals ik dat wel had bij Sailing to Philadelphia of Golden Heart. En da’s eigenlijk wel jammer. Want waarom doet Knopfler er geen tandje bij? Dat hoeft niet in altijd ellenlange solo’s. Ook op subtiele wijze kan hij dat. Dat heeft hij in het verleden ook wel bewezen. En live bewijst hij dat nog steeds. Neem bijvoorbeeld Kingdom of Gold. De studiouitvoering doet me niets…maar live is het nummer van een heel ander niveau. En zo zijn er meer voorbeelden te noemen. En dus zie ik wel uit naar z’n komende toernee. Want een aantal nummers hebben zeker live potentie. Gemixed met een aantal (verrassende) classics zouden het weer interessante concerten kunnen worden.
En wat het album betreft: wie weet ga ik het over een tijdje wel weer eens beluisteren. We gaan het zien, horen en meemaken!
